NA JAREN VAN BEDROG EN GEBROKEN BELOFTEN
Het is een roerig jaar geweest in het
Oosten van Duitsland, door velen ook wel Midden Duitsland genoemd. Wat begon
een jaar geleden met de moord op Daniel Hillig in Chemnitz, eindigde op 1
september met de deelstaat verkiezingen in Saksen en Brandenburg. In de tussen
gelegen periode is er zo veel gebeurd, dat een boek nog niet voldoende zou zijn
om alles in detail te kunnen beschrijven. Dus zullen we het bij de hoofdpunten
laten. Na de moord op Daniel door een Syriër en een Irakees in augustus 2018,
gingen duizenden mensen in Chemnitz de straat op om tegen het geweld en de open
grenzen politiek van Merkel te protesteren. De Syriër is intussen tot 9,5 jaar
gevangenis veroordeeld, maar kan nog in beroep gaan. De Irakees is nog steeds
op de vlucht, en zit waarschijnlijk ergens in het Midden Oosten. Voor de
autoriteiten waren de protesten de aanleiding om de deelstaat Saksen, en
eigenlijk het hele Oosten van Duitsland zo zwart mogelijk te maken. Men noemde
het “donker Duitsland”, en de bevolking zou vooral uit Nazi aanhangers bestaan.
Merkel beweerde openlijk dat er in Chemnitz jacht op buitenlanders was gemaakt.
Een leugen, die pas maanden later werd rechtgezet, en ook niet door Merkel
zelf. Veel mensen in Saksen waren woedend over dit alles, en het was duidelijk
dat er een afrekening zou komen met de systeem partijen.
De mogelijkheid tot deze afrekening
kwam op 1 september toen Saksen en Brandenburg naar de stembus gingen. De
deelstaat Thuringen gaat op 27 oktober stemmen. Wat de afloop ook zou zijn, van
af het begin stond vast dat de AfD het meest zou profiteren van de stemming
onder de bevolking, en de vraag was alleen hoe groot de winst zou uitvallen. Na
een heftige campagne, waarbij ‘dirty tricks’, vooral van de kant van de systeem
partijen, niet werden geschuwd, was het op zondagavond 1 september eindelijk
zover. De eerste uitslagen druppelden, na het sluiten van de stembureaus,
binnen. De afrekening kwam, en het is interessant om te kijken hoe deze afrekening
precies in elkaar zit, want er steekt veel meer achter dan op het eerste
gezicht naar voren komt.
In beiden deelstaten was de AfD de
grote overwinnaar, en eindigde op de tweede plaats. In Brandenburg verdubbelde
de partij haar stemmen, en in Saksen stemden zelfs 3 keer zo veel mensen op de
AfD vergeleken met vorige keer. Ook de cijfers logen er niet om. In Saksen
behaalde de AfD 27.5% van de stemmen, in Brandenburg 23.5%. Dit betekend dat
meer dan een kwart van de kiezers in de twee deelstaten hun stem aan de blauwe
partij hebben gegeven. Deze cijfers zijn zondermeer boven verwachting, en er
valt niet aan te twijfelen dat de afrekening stevig is uitgevallen. Voor dat we
kijken hoe de overwinning van de AfD in elkaar zit, moeten we even een blik
werpen op de resultaten van de andere partijen.
In Saksen bleef de CDU de grootse
partij, maar de Merkel club verloor wel weer behoorlijk. Men kwam niet verder
dan 32%, in een regio waar men ooit 90% van de stemmen kreeg. Die Grunen wonnen
wel wat, maar veel minder dan was verwacht. De SPD werd bijna gehalveerd. Ook
Die Linke verloor behoorlijk en de liberale FDP haalde de 5% drempel niet eens,
en komt niet in het parlement. Een zelfde beeld zien we in Brandenburg, hoewel
de volgorde iets anders is. De SPD bleef grootste partij, maar met een stevig
verlies aan stemmen. Ook de CDU verloor en Die Linke kreeg ook in Brandenburg
een flinke klap. Die Grunen wonnen, maar niet spectaculair, en ook in dit geval
valt de FDP buiten de boot. In beiden deelstaten kunnen de huidige coalities
niet verder regeren, en moeten op zoek naar nieuwe of extra partners. Dat kan
nog een hele klus gaan worden, maar daarover later meer.
Nu even terug naar de overwinning van de AfD. Sommige hadden verwacht dat de partij in Saksen de grootste zou worden. Dit is nog niet gelukt, maar men is niet ver meer van deze mijlpaal af. Hoe je ook over de AfD mag denken, ze zijn er in geslaagd om niet alleen heel veel, maar ook veel verschillende kiezers te trekken. Juist uit deze gegevens kunnen we de schaal van de overwinning aflezen. Uit de cijfers van de stembureaus blijkt, dat de AfD heel veel nieuwe kiezers heeft getrokken die eerder nooit stemden, en gelijktijdig ook veel jongeren. Dit laatste was ook al duidelijk geworden tijdens de schoolverkiezingen, waar de partij dik boven verwachting scoorde. In Saksen is de AfD onder jongeren meer populair dan Die Grunen. Er stemmen meer mannen dan vrouwen op de AfD, en wat ook op valt is dat het aantal oudere kiezers onder de AfD stemmers relatief gering is. De oudere kiezers blijven meer bij de systeempartijen hangen. Volgens de cijfers is 44% van de AfD stemmers arbeider, een toename van 25%. Veel van deze stemmers zijn van de andere partijen gewonnen. Het was verwacht dat de AfD veel CDU kiezers zou trekken, maar nu blijkt ook dat zowel SPD stemmers en zelfs voormalige kiezers van Die Linke, naar de blauwe partij zijn overgelopen. Vooral deze laatste cijfers hebben de systeempartijen zwaar getroffen, omdat de AfD nu met recht kan zeggen dat het een volkspartij is.
Ondanks het feit dat de AfD in de beiden
deelstaten niet de grootste werd, was dat in een aantal plaatsen wel het geval,
ondermeer in Gorlitz en Bautzen. De grote winst zal de AfD echter niet op de
regeringsbanken brengen, omdat de andere partijen weigeren om met de AfD samen te
werken. Op zich moet dit voor de AfD nu nog geen probleem zijn, want het geeft
de partij de mogelijkheid om vanuit de oppositie meer stemmen te winnen. Maar
alles wijst er op dat de partij de volgende keer aan de systeempartijen voorbij
zal trekken. De stemming onder de mensen in het Oosten maakt dit mogelijk. Men
is de systeempartijen meer dan zat. Wat steekt hier achter, en waarom is de
stemming in het Oosten heel anders dan in het Westen van Duitsland?
Veel commentatoren binnen en buiten
Duitsland zeggen dat de steun voor de AfD in het Oosten het gevolg is van het
feit, dat de bevolking in de voormalige DDR zich nog steeds achtergesteld
voelt, 30 jaar na de samenvoeging van de 2 Duitslanden. Dat is maar deels waar.
Natuurlijk lopen de lonen en de pensioenen nog steeds achter in vergelijking
met het Westen van Duitsland, en men is ook niet vergeten dat financiële
parasieten uit het Westen 30 jaar geleden de voormalige DDR hebben leeggeroofd.
Maar dat zijn maar onderdelen van het grote geheel. Uit vele bronnen blijkt dat
de bevolking in het Oosten, veel meer dan in het Westen, als een gemeenschap
functioneert, en dat daardoor onwelkome veranderingen veel sneller worden
opgepikt. Men ziet de chaos in het Westen van Duitsland veroorzaakt door de
massamigratie, de islamisering, de energieomslag en andere waanzinnige plannen
van de centrale regering. Al deze zaken willen de mensen in het Oosten niet. Ze
willen hun regio’s in standhouden en hun industrieën verdedigen. Zo zal
bijvoorbeeld de energieomslag van Merkel de bruinkolen industrie kapot maken,
waar veel mensen in ondermeer Brandenburg van leven. Dit soort zaken opent de
weg naar de AfD, die zich afzet tegen het regeringsbeleid.
Daar komt nog bij dat de kiezers in
het Oosten de media niet meer geloven, waar over het algemeen een zwart beeld
van de AfD wordt geschilderd. Men kijkt dwars door de propaganda heen, en trekt
de eigen conclusies. Wat die conclusies zijn hebben de verkiezingsuitslagen
laten zien. Dit alles heeft tot geschokte reacties in het Westen van Duitsland
geleid. Daar gelooft men nog in de Multi-Culti waanzin, en ziet over het
algemeen de uitspraken van de systeempartijen en de media voor waarheid aan.
Dat anderen dit niet zo zien is voor hen een boze droom. Dit wordt nog erger
gemaakt door het mislukken van alle pogingen van de systeempartijen, om de AfD
onder uit te halen. Zelfs het inzetten van de geheime dienst tegen de blauwe
partij heeft geen enkel verschil gemaakt. Veel andere legale wapens om de AfD
te bestrijden heeft men niet meer. De Duitse media liepen dan ook de hele week
over van jammerverhalen en de meest bizarre verklaringen. Het zal echter niet helpen,
en dat weet men maar al te goed. De AfD zelf hoeft alleen de huidige koers
voort te zetten, en de banden aan te halen met de burgerbewegingen en de vrije
media. Dan zullen de overwinningen alleen maar groter worden.
Het kan zelfs nog erger worden voor de
systeempartijen in het Oosten. Zoals we al schreven kunnen de huidige coalities
in Saksen en Brandenburg in de bestaande vorm, door de vele verliezen, niet
verder regeren. Er moeten dus nieuwe partners komen. In Saksen zou het wel eens
kunnen gebeuren dat hier een regering van CDU en Die Grunen uit gaat komen. Als
dit het geval is zal de steun voor de AfD alleen maar toenemen. Veel CDU leden
in Saksen zeggen nu al dat ze niet in een coalitie met Die Grunen willen. De
verschillen zouden te groot zijn. Als de CDU leiding zo’n coalitie toch
doordrukt, zal het de deur voor nog veel meer CDU aanhangers openen om over te
stappen naar de AfD. Er zijn nu al geruchten dat er wel eens een scheuring in
de CDU zou kunnen ontstaan. Als er een CDU /Grunen regering komt, zal de AfD
volgende keer zondermeer de grootste partij worden. Daar twijfelt in Saksen
intussen niemand meer aan.
In Brandenburg is een zelfde situatie
ontstaan, maar wel met een andere spelersvolgorde. De huidige coalitie van SPD
en Die Linke heeft geen meerderheid meer. Het zou kunnen dat Die Grunen in de
coalitie worden gehaald, maar er wordt ook gesproken over een coalitie van SPD,
CDU en Die Grunen. Verkiezingsverliezer Die Linke zou dan buiten de boot
vallen. Er zijn veel twijfels over het binnenhalen van Die Grunen, omdat deze
club zich tot vijand van de bruinkolen industrie heeft gemaakt. De leider van de
CDU in Brandenburg heeft besloten om de waarschijnlijk rampzalige gevolgen van
zo’n coalitie niet af te wachten. Hij heeft vorige week zijn terugtreden
aangekondigd. Hierdoor is de situatie nog onzekerder geworden.
De landelijk partijleidingen in
Berlijn lijken zich niet echt druk te maken over de uitslagen in het Oosten.
Zowel de SPD als de CDU zeggen dat het al een overwinning is dat ze de grootste
partijen zijn gebleven. Maar deze stemming komen we alleen aan de top tegen.
Onder de partijfunctionarissen die daar net onder zitten is veel meer sprake
van een blinde paniek. Men is bang voor het verlies van mandaten, langdurige
baantjes en dienstauto’s. Zij gingen uit van een lange toekomst in de politiek,
en precies die toekomst komt nu op de tocht te staan door de opkomst van de
AfD, en de weigering van de Duitse regering om het omstreden beleid aan te
passen. Hoe langer de huidige situatie voortduurt, hoe groter de paniek zal
worden, en dat zal uiteindelijk consequenties hebben voor de regering Merkel.
De vele jaren Merkel beginnen stap
voor stap hun tol te eisen. Jaren van bedrog, leugens en gebroken beloften. De
grote afrekening komt steeds iets dichterbij, en dat is voelbaar in de hele
Duitse politiek. Het wordt dus tijd voor een nieuwe koers. Of zoals je op veel
demonstraties nu al hoort: "Das System ist am Ende, wir sind die Wende!"
Links:
Twitter: Volkskracht Vooruit!
@VolkskrachtV
Telegram: t.me/volkskrachtvooruit
(abonneren na installeren Telegram App)
